Onze biliprojectgroep zocht een school in Nederland om mee samen te werken en vond ; ‘t Bijenveld’ in Leuth: een dorp tussen Kranenburg en Nijmegen. Daarna wonnen we ook nog een prijsvraag waarbij we als projectvoorstel een wederzijdse ontmoeting tussen Nederlandse en Duitse kinderen voorstelden. De kinderen zouden met elkaar kennismaken, met elkaar werken, spelen en eten en de kinderen zouden elkaar een product presenteren.
Voor we het wisten was het zover. Op een mooie herfstdag, op 8 november, stapten we met de 4a en de 4b in de bus naar Leuth. De kinderen waren opgewonden en nieuwsgierig. Bij aankomst gaven ze elkaar netjes een hand en stelden ze zich voor. De eerste nieuwsgierige blikken, verrassing bij de Leuthse kinderen, dat er ook echt Nederlandse kinderen bij waren. “Eigenlijk zag je geen verschil,” zei een van onze kinderen.
Na een kort welkomstwoord door de directrice en meester Sander werden ‘onze’ kinderen in groepjes door de school geleid. Waarbij vooral de zin ‘dat je overal mocht kijken’ bleef hangen. Alles werd bekeken en besproken. Nergens werd een kind aan zijn lot overgelaten. De sfeer was open en vriendelijk. En vooral het balkon, het schoolplein en de lift waren favoriet. En als je klaar was, ging je gewoon samen een bordspel doen, alsof je elkaar al veel langer kende dan een half uurtje.
Daarna werden de kinderen opnieuw in groepen opgedeeld en stelden de Bijenveldkinderen hun projecten voor: ze hadden uit restmateriaal muziekinstrumenten gebouwd en aan een gezond snoep project gewerkt. Met echte programma-eisen en een beoordeling. Prachtige plakkaten en spreuken als: ‘Snoepen is gezond, stop het in je mond’. Ze namen alle tijd om aan onze kinderen uit te leggen waar het om ging en hoe ze het snoep hadden gemaakt(zonder suiker natuurlijk!). Ondertussen speelde de andere helft van de groep trefbal in de gymzaal, die eigenlijk middenin de school zat, lekker makkelijk. Trefbal lijkt op ‘Völkerball’; iedereen had plezier en deed fanatiek mee. Er was geen Duitsland-Nederland gevoel zoals wij volwassenen dat wel kennen, gewoon lekker met en tegen elkaar spelen.
Daarna mocht het ‘coole’ schoolplein bekeken worden. En er waren Nederlandse hapjes als stroopwafels, blokjes kaas en natuurlijk drop. De zon scheen, en zo was ook de stemming. Bij iedereen. Het liep, het was goed geregeld, de kinderen genoten en de begeleiders ook.
Als gezamenlijk project hebben alle kinderen een gelukspoppetje gemaakt, wat ze daarna ook mee naar huis mochten nemen. In een instructievideo kon je zien hoe je het poppetje moest maken en iedereen hielp iedereen. Wat een mooi gezicht. Ik had geen gelukspoppetje nodig voor een beetje Europees geluksgevoel, ik hoefde alleen maar om me heen te kijken.
Heel veel blije kinderen stapten weer in de bus naar huis, nadat we onze cadeautjes voor de Bijenvelders hadden achtergelaten. We reden zonder dat we het merkten de grens weer over…
Marlies
Kinderen berichten uit Leuth
(Tijdens de Nederlandse les schreven de kinderen een verhaaltje over hun belevenissen in Leuth)
Op 8.11.2018 zijn de kinderen van de basisschool in Kranenburg naar basisschool ‘t Bijenveld’ gegaan in Leuth. We zijn er drie uur geweest en het was erg leuk. We hebben veel geleerd van de
Nederlandse kinderen en de kinderen in Leuth ook van ons. We hebben ook gelukspoppetjes gemaakt en dat was COOL!!! Tijn en Fabienne
Wij hebben een leuk poppetje gemaakt en het is goed gelukt, maar het jasje was nogal moeilijk. Je hebt er maar vier dingen voor nodig: een kraal, een sleutelaanhanger-ring, een touw van 18 centimeter en een touw van 21,5 centimeter. Zo ziet het er later uit. Jurgen P. en Tim
In Leuth heb ik twee vrienden leren kennen. Ze waren heel vriendelijk en we hadden het heel leuk. Kay
We hebben in Leuth voetbal gespeeld en de jongens van ‘t Bijenveld’ waren SUPERgoed. Later stond het 7-3 voor ‘t Bijenveld, maar het was wel leuk. Daarna kregen we kaas, drop en stroopwafels. Toen gingen we trefbal spelen: het waren leuke teams en wij hebben gewonnen. Rowan, Jürgen L
Vandaag waren we in Leuth. Het leek alsof de school in Leuth groter was, maar eigenlijk was de school kleiner en het schoolplein was ook kleiner. Dominique
Ik was vandaag in Leuth op bezoek bij een basisschool. Ik kwam binnen en ik zag Loreen die ik van danslens al kende. De school gaf een rondleiding, helaas kwam ik niet bij haar in het groepje. Maar toen ik met mijn klas naar de presentatie ging, was ik wel bij haar en heb ik haar nog geholpen met het Duits, omdat ze het niet kon. Toen de tien minuten om waren, gingen we naar de gymzaal en hebben we trefbal gespeeld. Toen het eindelijk pauze was, gingen Loreen en ik naar de banken. Later kwamen de vriendinnen van Loreen er nog bij en we hebben over jongens gepraat: wie waar op was en waar niet. We hadden het allebei heel gezellig en het was superleuk in Leuth. Cathy
Cecile is Nederlands en zit op school in Leuth, ze is 9 jaar oud en ze is een leuke vriendin. We waren best snel vriendinnen. We speelden op het schoolplein, we hebben gegeten en samen gelachen enzovoort en zo verder. Jammer genoeg waren we niet in hetzelfde groepje. Maar in mijn groepje zaten ook leuke kinderen. Het ging snel voorbij en het was zooooooo leuk, dat de tijd echt heel snel voorbijging. En we moesten alweer naar huis, maar dat houdt ons niet van onze vriendschap af. Ik heb nog wel een paar dingetjes: toen we tikkertje speelden, keek ik onder het rennen af en toe naar achteren en toen stopte ik omdat ik haar niet meer zag, ik werd getikt en het was…….Cecile. Madelief
Het schoolplein. Ze hadden een heel cool klimrek en een kleine voetbalplek die wel leuk was. En er stonden dingetjes in de 7e groep. Lennard
In Leuth zijn heel aardige kinderen en ze hebben de Duitse kinderen hun school laten zien. De kinderen uit Leuth zijn erg sportief. Huub